Przyjmuje się, że w Polsce opieka medyczna jest na słabym poziomie. Narzeka się głównie na jedzenie, na atmosferę, często również na stan budynków, mało profesjonalne zabiegi itp itd. Rzadko słyszy się cokolwiek pozytywnego na temat opieki medycznej w naszym kraju. Jednak jeśli spojrzeć porównawczo na stan placówek w krajach chociażby Afryki, Polska w ich tle nie wygląda bardzo źle. Z drugiej strony, jeśli zmniejszymy skalę i weźmiemy pod uwagę tylko placówki w Europie- Polska wypada fatalnie. Jak na duży kraj środkowoeuropejski, należący do UE, wyniki Polski są niezaprzeczalnie słabe. W 2015 roku w rankingu krajów europejskich na 37 przebadanych krajów Polska zajęła 31 miejsce uzyskując zaledwie 511 punktów na 1000 możliwych. Musimy wziąć się w garść i zająć takimi kwestiami jak niebezpiecznie długi okres oczekiwania na leczenie raka, zakażenia wewnątrzszpitalne, przywrócenie sprawiedliwości w służbie zdrowia, likwidacja anachronicznego zakazu aborcji i odbudowanie profilaktyki w leczeniu uzależnienia od tytoniu i alkoholu. Opieka medyczna powinna zostać odnowiona, „zresetowana”, zbudowana od nowa. Stan wypłaty dla typowego polskiego lekarza wynosi mało na tle innych krajów, dlatego spora ilość studentów wyjeżdża za granicę w poszukiwaniu lepszych perspektyw zamiast zostać w naszym kraju i zająć się opłakanym stanem opieki medycznej.