Gradienty elektrochemiczne, powstające w wyniku działania pompy sodowo-potasowej, dostarczają dostatecznie dużo energii do ?napędzania” aktywnego transportu innych ważnych substancji. W transporcie tym biorą udział białka zwane kotransporterami, przenoszące potrzebne cząsteczki wbrew gradientowi stężenia, podczas gdy jony sodu, potasu lub wodoru są przenoszone zgodnie z nim. W tych procesach pośrednio może zostać użyta energia z ATP: ATP przyczynia się do tworzenia gradientu stężenia jonu, a energia zawarta w gradiencie służy następnie do aktywnego transportu niezbędnej substancji wbrew niemu. W niektórych komórkach w transporcie określonej substancji może brać udział więcej niż jeden system. Na przykład glukoza z jelit do krwi przechodzi przez cienką warstwę nabłonka wyściełającego jelita; jego komórki tworzą liczne mikrokosmki wystające do światła jelita. Dzięki tym palcowatym wyrostkom znacznie zwiększa się powierzchnia chłonna błony. Białko transportujące glukozę przez tę błonę jest częścią układu transportowego ?napędzanego” kotransportem sodu. Stężenie sodu wewnątrz komórki utrzymuje się na niskim poziomie dzięki zależnej od ATP pompie sodowo-potasowej, przenoszącej jony sodu poza komórkę. Ze względu na wysokie stężenie wewnątrz komórki, glukoza jest transportowana do krwi na zasadzie dyfuzji ułatwionej.
